‘Land Use Change’- waarom voorzichtigheid met LCA’s geboden is

In toenemende mate ontstaat de wens om de milieu-impact van gebouwen en wegen te kunnen vaststellen. Daarvoor is kennis nodig van de milieu-impact van bouwproducten. Op dit ogenblik is het nog niet goed mogelijk om de totale impact te kunnen bepalen. Eén van de oorzaken daarvan is dat het zogenaamde ‘Land Use Change’ (Nederlands: verandering van landgebruik) nog niet goed kan worden beoordeeld. Land Use Change is relevant bij het in kaart brengen van de milieueffecten met betrekking tot bodem- of landgebruik. In levenscyclusanalyses (LCA’s) wordt dit milieueffect meestal (nog) niet opgenomen omdat het geen onderdeel is van de standaarden voor deze LCA’s.
Land Use Change is de verandering van het gebruik door mensen van land (bodem/grond) als gevolg van de productie van bijvoorbeeld bouwstoffen, de winning, ontbossing, maar ook het herstel van deze gronden. Het gaat om de invloed op mensen, flora en fauna en de kringlopen die hiermee gemoeid zijn. Door deze als milieueffect mee te nemen bij de beoordeling van bouwgrondstoffen ontstaat een eerlijker beeld van de totale bouwgrondstoffenketen. Effecten in het voordeel van recyclinggrondstoffen zijn enerzijds dat er geen gevolgen zijn van de winning van de grondstoffen en anderzijds de effecten van storten van de betreffende stoffen wordt voorkomen. Het in kaart brengen van Land Use Change is echter een gecompliceerd vraagstuk. Inmiddels zijn er wel voorstellen gedaan om de Europese LCA-norm EN 15804 aan te passen en daarbij, onder andere, Land Use Change mee te nemen. Tot het zo ver is, verdient het aanbeveling om LCA-uitkomsten niet simpelweg als cijfermatige uitkomst aan te nemen, maar deze altijd met verstand van zaken te blijven beoordelen.